Brak szynki na codzienne kanapki, ani grama mięsa na obiad? – To właśnie symptomy diety wegetariańskiej. Ludzie, którzy ze względów zdrowotnych, ideologicznych czy też w wyniku własnych upodobań zrezygnowali z mięsa, wciąż stanowią nieliczną grupę społeczeństwa. Czasem bywają nierozumiani, a bezmięsny styl życia uważany jest za fanaberię. Krytyka nasila się gdy rodzice wprowadzają dietę wegetariańską także dla dzieci w wieku żłobkowym, bądź przedszkolnym. Często uważa się to za akt terroru wobec nich. Czy rodzice, którzy nie karmią swoich pociech mięsem stotnie są nieodpowiedzialni oraz niepoważni?
Japońskie badania przeprowadzone na wyspie Okinawa wykazują, że dieta wegetariańska może gwarantować zdrowie oraz dłuższe życie pozbawione chorób wieńcowo-naczyniowych, otyłości, cukrzycy, a nawet nowotworów.
Obecnie dieta oparta na roślinach wprowadzana jest w wielu europejskich krajach, jak Szwecja, Holandia, a nawet w tak owładnięte epidemią otyłości Stany Zjednoczone.
W Polsce, która jest pod każdym względem tradycyjna i ciężko toleruje jakiekolwiek przejawy odmienności, istnieją także pewne mity dotyczące wegetariańskiego oraz wegańskiego sposobu żywienia. Niestety, nie są to przekonania w żaden sposób potwierdzone naukowo, a jedynie błędne przeświadczenia pielęgnowane przez lata.
Nie ma bowiem żadnych podstaw, aby utrzymywać, że dieta bezmięsna jest nieracjonalna i powoduje niedostatek białka w organizmie. Rośliny posiadają liczne aminokwasy, dokładnie te same, które występują w mięsnych produktach, jednak problem ich odpowiedniej przyswajalności tkwi wyłącznie w ilości spożywanych warzyw. Nasze polskie tradycyjne żywienie to w gruncie rzeczy tylko symboliczna ilość roślin na obiadowym talerzu w formie surówki.
Cały kłopot leży gdzieś indziej, ponieważ dzieci bardzo niechętnie spożywają wszystko to, co jest zielone. Nie zależy to jednak od ich preferencji smakowych, a tylko od przyzwyczajeń, które od małego zostają im wpajane. Jeśli od wczesnych lat życia dziecka, zaczniemy go żywić, tym co zdrowe, to wówczas stanie się to dla niego normą żywieniową. Rodzice oraz opiekunowie często na własne życzenie fundują dziecku złe nawyki oraz niewłaściwy sposób odżywiania przyzwyczajając ich do słodyczy, fast-foodów czy słodzonych napojów. To dla nich swoisty przejaw miłości. Kochać, nie znaczy jednak bezmyślnie dawać, a wyjaśniać, odkrywać i zachęcać do tego, co dobre, słuszne i zdrowe.
Badania przeprowadzone w Centrum Zdrowia Dziecka pokazują, że dzieci które odżywiają się bezmięsnie są szczuplejsze, bardziej aktywne, zdrowsze, a ich rozwój intelektualny nieznacznie przekracza normę. Jak się zatem okazuje, nie posiadają niedoborów białka czy żelaza i cieszą się harmonijnym rozwojem.
