Muzeum Historyczne Miasta Gdańska rozpoczęło realizację projektu „Gdańsk, Twierdza Wisłoujście (XV-XIX w.): konserwacja i restauracja Poterny wjazdowej wraz z przyległymi pomieszczeniami” współfinansowany przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, mający na celu przeprowadzenie prac remontowo-konserwatorskich bramy wjazdowej do Fortu Carre. Podstawowe cele to izolacja przeciwwodna tunelu Poterny, usunięcie szkodliwych cementowych tynków, konserwacja murów ceglanych, wykonanie tynków renowacyjnych, konserwacja i restauracja zabytkowych wrót zamykających wjazd do Poterny, odsłonięcie i udostępnienie zamurowanego wejścia do trzeciego pomieszczenia przyległego do bramy wjazdowej.
„Zakończenie prac przewidziano na 14.10.2016 r. Prace nie skutkują ograniczeniem dostępu do obiektu. Nasi goście będą mogli przez cały lipiec i sierpień zwiedzać nasz flagowy obiekt w godzinach 10:00-18:00. Obiekt skrywa jeszcze wiele tajemnic. Trwające prace na pewno będą cieszyć się zainteresowaniem nie tylko specjalistów, ale także szerokiego grona odbiorców. O wynikach będziemy informować na bieżąco.” – przypomina dyrektor MHMG, dr hab. Waldemar Ossowski.
Wartość projektu wynosi 569 225,43 zł brutto. Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego dotuje projekt w wysokości 463 791,48 zł brutto. Muzeum Historyczne Miasta Gdańska przeznaczyło w ramach wkładu własnego kwotę 105 433,95 zł brutto.
Twierdza Wisłoujście, odział Muzeum Historycznego Miasta Gdańska, to niezwykły zabytek sztuki fortyfikacyjnej, nie tylko w skali miasta, czy województwa pomorskiego, ale także basenu Morza Bałtyckiego. Jej nazwa wywodzi się z czasów, gdy ujście Wisły znajdowało się bezpośrednio na północ od Twierdzy. Miejsce to stanowiło ważny z punktu widzenia strategicznego teren, skąd można było kontrolować ruch statków wychodzących i wchodzących do portu w Gdańsku. Pierwsze pisane wzmianki o istnieniu strażnicy na miejscu dzisiejszej Twierdzy pochodzą z połowy XIV wieku. Stała budowla fortyfikacyjna powstała po wyswobodzeniu się Gdańska spod panowania krzyżackiego (1308-1454). Obecny kształt został nadany w toku prac przeprowadzonych w XVII w.
