Temat cholesterolu jest ostatnimi czasy bardzo głośny. Dużo mówi się o tym, jak zły jest cholesterol. Niektóre głosy przypominają nam jednak, że cholesterol jest także dobry. Co to znaczy, że cholesterol jest dobry lub zły? Czy możemy mieć oba jednocześnie? Przeczytaj ten artykuł, by poznać odpowiedzi na te i wiele innych pytań.
Czym jest cholesterol i skąd się bierze w organizmie?
Cholesterol to tłuszcz, który transportowany jest we krwi po połączeniu ze specjalnymi białkami. Większość, bo aż 80% cholesterolu, jest cholesterolem endogennym. Oznacza to, że jest wytwarzany przez organizm. Najwięcej powstaje go w wątrobie, jelitach i w skórze. Tylko 20% to cholesterol egzogenny, czyli dostarczany z zewnątrz (z pożywieniem).
Czy cholesterol jest potrzebny? Jakie funkcje pełni w organizmie?
Choć znamy cholesterol głównie jako coś złego, jest on niezbędnym składnikiem do prawidłowej pracy całego organizmu. Przykładowo, to właśnie cholesterol znajdujący się pod skórą, pod wpływem promieni słonecznych, staje się witaminą D3, której przecież mamy wciąż za mało w naszym klimacie. Cholesterol jest budulcem, produktem niezbędnym do tworzenia hormonów sterydowych i kwasów żółciowych. Jest ważny dla układu nerwowego, immunologicznego i w procesach metabolicznych.
Tłuste jing i jang, czyli czy możemy mieć tylko jeden cholesterol
Cholesterol HDL nazywany jest złym, a LDL dobrym. Dzieje się tak, ponieważ HDL jest źródłem powstawania blaszek miażdzycowych na ścianach tętnic, a LDL zawiera składnik, dzięki któremu zapobiega właśnie temu odkładaniu się cholesterolu na ścianach tętnic.
Oba cholesterole, LDL i HDL, choć przy ich charakterystyce zwraca się głównie uwagę na to, dlaczego jeden jest dobry, a drugi zły, są ważne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. LDL jest też potrzebny, by usuwać problemy powstałe wskutek HDL, ale gdyby nie HDL, LDL byłoby bezczynne. Organizm zawsze dąży do utrzymania homeostazy. W naszym organizmie zawsze musi istnieć równowaga, dlatego też potrzebujemy obu.
A co, jeśli zmienią się proporcje? Czy „dobry” cholesterol może stać się „zły”
Zarówno cholesterol LDL, jak i HDL ma określone normy. HDL powinno być więcej niż 50 mg/dl u kobiet i więcej niż 40 mg/dl u mężczyzn. LDL u obu płci nie powinien przekraczać 100 mg/dl. Jak więc widać, teoretycznie nie może być za dużo „dobrego” cholesterolu i za mało „złego”. I faktycznie te wyniki, nawet mocno odbiegające od normy nie są groźne dla organizmu.
Należy jednak (wraz z lekarzem) zastanowić się, skąd wziął się taki wynik. Skrajne wartości mogą być objawem innych zaburzeń. Przykładowo, za niski poziom frakcji LDL („zły” cholesterol) może wynikać z nadczynności tarczycy, marskości albo uszkodzenia wątroby, ciężkiego zakażenia albo wyniszczenia. Może też być oczywiście efektem źle dobranych leków.
Zdarza się także sytuacja, gdy mamy dobry wynik poszczególnych frakcji: odpowiednio niskie LDL i wysokie HDL, jednak HDL jest na tyle wysokie, że przez nie wynik ogólny jest powyżej normy. Jeśli to HDL zawyża wynik całkowity, oczywiście należy poszukać przyczyny, ale nie należy się martwić.
Podsumowując, tak, możemy mieć jednocześnie „dobry” i „zły” cholesterol. Jest to nawet sytuacja całkowicie normalna. Pamiętaj jednak, że w funkcjonowaniu organizmu nic nie jest czarno-białe, dlatego nawet „zły” cholesterol jest niezbędny do życia.
Więcej informacji na temat dobrego i złego cholesterolu przeczytasz w artykule https://gemini.pl/poradnik/artykul/dobry-i-zly-cholesterol-czym-sie-roznia-i-dlaczego-sa-takie-istotne/
