Bycie nastolatkiem jest niezwykle trudne, zwłaszcza, że wokół jest mnóstwo dorosłych, którzy nic nie rozumieją. Jakby tego było mało rodzice uważają, że wiedzą wszystko lepiej, a przecież żyli w czasach przedpotopowych i o niczym ważnym nie mają pojęcia. Tak najogólniej można podsumować myślenie wielu nastolatków. Ponieważ młodzi ludzie bardzo często nie mają zaufania do swoich rodziców, nie zawsze chcą z nimi rozmawiać o ważnych dla siebie sprawach. Nie jest to dobre, dlatego bardzo ważne jest, aby podejmować próby rozmowy ze swoim nastolatkiem, nawet jeśli on nie jest do tego w pełni przekonany. Oto kilka praktycznych podpowiedzi jak i o czym rozmawiać z nastoletnim dzieckiem.
1. Szkoła
Szkoła to świat nastolatka w pigułce. Jest to też jeden z najbardziej pomijanych tematów w rozmowach z dorosłymi. Ile to razy na pytanie „Co było w szkole?” słyszy się odpowiedź „wszystko dobrze”. Zazwyczaj na tym kończy się rozmowa. Czasami dodatkowo dochodzi do wymiany kilku zdań na temat ocen i uwag napisanych przez nauczyciela. A przecież, w przypadku większości dzieci, to w szkole dzieje się najwięcej. Dlatego bardzo ważne jest, aby przy każdej możliwej okazji pytać swoje dziecko nie tylko o oceny ale również o stosunki z kolegami i nauczycielami. Dzięki takim rozmowom można dowiedzieć się bardzo dużo także o tym, czy nastolatek ma jakieś problemy, którymi warto wspólnie się zająć.
2. Uczucia
To bardzo delikatna sfera w życiu nastolatków. Choć dzieciom wydaje się, że rodzice nic nie wiedzą, to każdy dorosły ma swoje doświadczenia w tym zakresie. Nastolatki zakochują się na potęgę i każda miłość jest tą największą i jedyną. Z biegiem czasu okazuje się, że związki rozpadają się, a ból po rozstaniu jest ogromny. W wieku kilkunastu lat wszystko wydaje się ostateczne – jedyna miłość w życiu, najgorsze rozstanie itd. Dorośli wiedzą, że tak nie jest. Huśtawka uczuć przeżyta w wieku kilkunastu lat w dorosłości wydaje się być śmieszną. Aby umiejętnie rozmawiać z nastolatkiem o uczuciach należy odstawić swoje doświadczenia w kąt i próbować zrozumieć swoje dziecko. Nastolatek jeszcze nie wie, że za 10 lat teraźniejsze miłości i rozstania, będą dla niego tylko bardziej lub mniej przyjemnym wspomnieniem.
3. Choroby
Choroby zdarzają się nie tylko dorosłym ale również dzieciom. Choć osobom dorosłym najtrudniej pogodzić się z widokiem cierpiącego maleństwa, a wydaje się, że nastolatkom nieco łatwiej jest sobie poradzić z chorobami przewlekłymi, nie zawsze tak jest. Choć nastoletni chorzy lepiej dają sobie radę ze znoszeniem wielu dolegliwości fizycznych, to psychicznie wielu z nich nie może podołać obciążeniom powodowanym przez niepełnosprawność. Dlatego bardzo ważne jest umiejętne rozmawianie z dzieckiem o uczuciach powstałych w wyniku choroby lub niepełnosprawności. Więcej na ten temat w artykule https://www.vitapku.pl/psychologia/jak-rozmawiac-z-nastolatkiem-ktory-sie-buntuje-z-powodu-swojej-choroby.
4. Dorastanie i dojrzewanie
To kolejny „trudny” temat zarówno dla nastolatków jak i dla ich rodziców. Jednak, choć trudny, trzeba go od czasu do czasu podejmować. Warto poważnie rozmawiać z dzieckiem na temat zmian jakie zachodzą w jego ciele. Każdy rodzic musi pamiętać, że jeśli on nie wytłumaczy zawiłości dorastania swojemu dziecku, to nastolatek znajdzie odpowiedzi na swoje pytania w innych, niekoniecznie dobrych, źródłach.
5. Nowoczesne technologie
Nowinki technologiczne to stosunkowo nowy temat do rozmów z dziećmi. Jest bardzo ważny, ponieważ nastolatki chętnie korzystają z komputerów, internetu, telefonów oraz mnóstwa gadżetów elektronicznych powszechnie dostępnych. Coraz większa ilość czasu spędzana na oglądaniu filmów, graniu w gry komputerowe, prowadzeniu rozmów przez telefon czy czatowaniu sprawia, że nastolatki przenoszą się ze świata rzeczywistego w wirtualny, a tam czeka na nich wiele zagrożeń począwszy od nieodpowiednich treści a na osobach o złych zamiarach skończywszy. Temat korzystania z mediów jest przez wielu rodziców lekceważony a to bardzo niedobrze.
Nastolatki to już nie dzieci ale także nie dorośli. Szybko zmieniają się fizycznie oraz psychicznie. Potrzebują wsparcia ze strony rodziców, a jednocześnie odrzucają ich pomoc, bo przecież „starzy” nic nie wiedzą i nie rozumieją. Dlatego bardzo ważna jest rozmowa rodziców z dziećmi przeprowadzona delikatnie i umiejętnie.
