Tuż po telefonie od rodziny pacjenta specjaliści z Centrum Diagnozy i Terapii Neurologopedycznej umawiają się na spotkanie w ramach diagnozy – w gabinetach w Gdańsku lub Borowie bądź dojeżdżając pod wskazany adres. Podczas badania zapoznają się z dokumentacją medyczną, przeprowadzają wywiad z rodziną i – jeśli to możliwe – z samym chorym. Inicjują też próby językowe.
Terapia neurologopedyczna to dość długi proces. Nie warto więc zwlekać ze zgłoszeniem dorosłego lub dziecka do poradni. Terapię logopedyczną i/lub neurologopedyczną można prowadzić również za pomocą komputera, tableta lub smartfona. Leczenie on-line jest możliwe i skuteczne. Komu pomaga?
TERAPIA DOROSŁYCH PACJENTÓW
Wśród dorosłych panuje przekonanie, że na jakiekolwiek zmiany lub leczenie jest za późno. Tymczasem do poradni trafiają i są poddawani skutecznej terapii dorośli po tzw. incydencie mózgowym (udar mózgu, nowotwory mózgu, uszkodzenie mózgu np. po wypadku komunikacyjnym) lub u których zaburzenia komunikacji występują w przebiegu chorób postępujących, takich jak choroba Parkinsona czy SLA.
Dorośli pacjenci zmagają się z trudnościami w komunikacji językowej o charakterze tzw. afazji i/lub dyzartrii, dysfagii czy z porażeniami nerwów twarzowych.
AFAZJA
Afazja to zaburzenia programowania języka. Upraszczając: mięśnie i nerwy są zdrowe, pacjent może mieć kłopoty m.in. z przypominaniem sobie słów, budowaniem zdań, rozumieniem komunikatów językowych, czasem nie odróżnia dźwięków języka polskiego, często pojawiają się trudności w czytaniu i pisaniu.
DYZARTRIA
Dyzartria odnosi się do samej realizacji wypowiedzi, tzn. pacjent prawidłowo operuje systemem językowym, natomiast ze względu na uszkodzone mięśnie czy nerwy prowadzące do nich, mowa chorego staje się niedokładna, niewyraźna, pacjent może upraszczać grupy spółgłoskowe, zniekształcać dźwięki języka polskiego; może dochodzić do zaburzeń fonacyjnych, czyli związanych z głosem (głos może być cichy, wybuchowy, obłożony, często pojawia się chrypka, może być napięty) oraz oddechowych (zbyt krótka faza wydechowa = męczliwość, oddychanie szczytowe = torem piersiowym).
DYSFAGIA
Dysfagia (zaburzenia połykania) wiąże się z tym, że pacjent ze względu na osłabione mięśnie (język, wargi, podniebienie, policzki) ma trudności z formowaniem, przesuwaniem i samym przełykaniem pokarmów i płynów. Dochodzi też do ewakuacji śliny. Celem terapii neurologopedycznej, w zależności od rodzaju zaburzeń, może być zmiana sposobu odżywiania z PEGa (dojelitowo) na żywienie doustne, sprawna komunikacja (choć nadal z deficytami), a czasami powrót chorego do aktywności zawodowej.
CHOROBA PARKINSONA/STWARDNIENIE ZANIKOWE BOCZNE
Celem terapii takich pacjentów jest spowolnienie postępu trudności lub/i wytrenowanie sposobów radzenia sobie z zaburzeniami mowy na wypadek znacznego postępu choroby. Spotkania zazwyczaj odbywają się 2 lub 3 razy w tygodniu w ramach indywidualnie ustalonego programu terapeutycznego w gabinecie lub po wskazanym przez pacjenta adresem.
TERAPIA DZIECI
W poradni opieka obejmowane są niemowlęta, które mają trudności w przyjmowaniu pokarmów, dzieci przedszkolne z zaburzeniami artykulacyjnymi (to co najbardziej kojarzy się z logopedą) i z opóźnieniami w rozwoju mowy, a także dzieci chore neurologicznie, które albo od początku życia są pod opieką zespołu specjalistów (psycholog, pedagog, logopeda itp.), albo – podobnie jak w przypadku dorosłych – uczestniczyły w jakimś zdarzeniu neurologicznym, np. wypadku komunikacyjnym.
PROBLEM Z PRZYJMOWANIEM POKARMÓW
Niemowlęta ze względu np. na nadwrażliwość lub niedowrażliwość, zwiększone/obniżone napięcie mięśniowe miewają kłopoty z przyjmowaniem pokarmów, a w konsekwencji rodzice nie mogą rozszerzyć ich diety (w wyniku takich trudności dziecko może słabo przybierać na wadze czy płakać przy próbach karmienia piersią).
OPÓŹNIENIE ROZWOJU MOWY
Pod opiekę Centrum trafiają dwu- lub trzyletnie dzieci z opóźnieniami w rozwoju mowy. W przebiegu tych opóźnień dzieci posługują się niewystarczającą liczbą słów, często mają trudności z budowaniem zdań, z odmianą wyrazów, mogą występować trudności artykulacyjne. Pomoc znajdą tu też dzieci przedszkolne czy szkolne z klasycznymi wadami wymowy (deformują lub substytuują/zamieniają dźwięki w obrębie systemu językowego niezgodnie z normami). Skutecznie stymulowane są też dzieci chore neurologicznie, często z różnymi zespołami genetycznymi. Terapia obejmuje m.in. masaż zewnętrzny, wnętrza jamy ustnej, korekty artykulacji, rozszerzanie słownika biernego i czynnego, budowanie zdań – od kwestii realizacyjnych po programowanie.
Nie zwlekaj ze zgłoszeniem się do Centrum Diagnozy i Terapii Neurologopedycznej. Sukces terapeutyczny wymaga czasu – warto zacząć spotkania już teraz!
