Pałac na Wyspie to jedna z najważniejszych wizytówek Warszawy. Co roku podziwiają go turyści z Polski i zagranicy. Przed wyprawą do Łazienek Królewskich warto zapoznać się z historią jednego z najpiękniejszych polskich zabytków. Pomysłodawcą Łaźni, z której powstał Pałac na Wyspie, był Stanisław Herakliusz Lubomirski. Kolejnym właścicielem budynku był król Stanisław August Poniatowski. Pałac uległ zniszczeniu podczas II wojny światowej, odbudowywano go przez 15 lat.
Pałac na Wyspie – lokalizacja
Klasycystyczny Pałac na Wyspie inaczej Pałac na Wyspie lub Pałac Łazienkowski (https://www.lazienki-krolewskie.pl/pl/architektura/palac-na-wyspie) to jeden z najważniejszych symboli współczesnej Warszawy. Jest on również jednym z najcenniejszych zabytków w Polsce. Znajduje się w pięknych Łazienkach Królewskich. Na uwagę zasługuje nie tylko lokalizacja Pałacu na Wyspie, ale również jego historia, która sięga XVII wieku.
Jak powstawał Pałac na Wodzie?
Twórcą projektu Łaźni, z której powstał Pałac Łazienkowski, był Tylman z Gameren. Pomysłodawcą obiektu był książę Stanisław Herakliusz Lubomirski, który zaliczany jest do prekursorów polskiego baroku w dziedzinie literatury. Parterowy budynek z piętrową fasadą, który zyskał miano Łazienki Lubomirskich, powstawał w latach 1683-1690. W rękach Lubomirskich pozostał do 1764 roku, kiedy to zakupił go król Stanisław August Poniatowski.
Architektami odpowiedzialnymi za stworzenie projektu pozwalającego na przekształcenie Łaźni w Pałac na Wyspie byli Domenico Merlini i Jan Chrystian Kamsetzer. Inspiracją dla twórców budynku były włoskie rezydencję. Pałac, który stał się letnią rezydencją króla, przebudowywano do 1793 roku, wcześniej władca zdecydował się na urządzenie w pobliżu zakupionego obiektu ogrodu francuskiego.
Publiczne muzeum Stanisława Augusta
Król Stanisław August Poniatowski stworzył w Pałacu muzeum, zgromadził w nim przeszło 2 tys. dzieł najwybitniejszych artystów tamtych czasów. Należy podkreślić, że dla władcy sztuka miała symboliczną wartość, obrazy znajdujące się w jego kolekcji były czymś więcej niż tylko ozdobą ścienną. Zgromadzone dzieła miały stać się kluczem do odnowy narodu. Ciekawostkę stanowi fakt, iż w Pałacu organizowane były słynne obiady czwartkowe.
Dalsze losy Pałacu na Wyspie
„Czarnymi kartami” w historii Pałacu były lata II wojny światowej. Zabytek spalono, próbowano go wysadzić, co na szczęście się nie udało. Odbudowę letniej rezydencji Króla Stanisława Augusta rozpoczęto w 1945 roku, 15 lat później udostępniono go zwiedzającym. Pałac na Wodzie znajduje się dziś w bardzo dobrym stanie, co jest zasługą prac remontowo-konserwatorskich realizowanych w latach 2012-2015.
