Niemal każda osoba, która rozpalała ognisko, wie, jak trudno poradzić sobie z wilgotnym lub źle dobranym drewnem. Z podobnym problemem często borykają się właściciele oraz użytkownicy palenisk ogrodowych. Do wzniecenia ognia mogą nie wystarczyć drewniane krążki lub zwykłe gałęzie zebrane w ogrodzie. Właśnie dlatego należy wiedzieć, jakie drewno będzie najlepszą rozpałką pod grilla i jak zabezpieczać je przed czynnikami zewnętrznymi.
Drewno do paleniska ogrodowego – dobór odpowiedniego gatunku
Nie wszystkie drzewa oraz ich poszczególne części nadają się na materiał na podpałkę do paleniska ogrodowego. Wpływ na to ma przede wszystkim wewnętrzna struktura drewna, a także współczynnik nasiąkliwości, który przekłada się na możliwość jego suszenia. Drzewo zbyt wilgotne nie będzie chciało się podpalić i znacznie utrudni użytkowanie paleniska. Z tego powodu warto wybierać gatunki o twardej, gęstej strukturze, a do tego o odpowiednim poziomie wysuszenia, wahającym się w granicach 15–20%.
Na szczególną uwagę zasługuje grab, który spala się bardzo wolno, dzięki czemu ogień będzie długo umilał czas przy grillu. Oprócz tego warto zdecydować się na jesion, buk, dąb oraz brzozę. Ten ostatni gatunek wydziela bardzo wysoką temperaturę, dlatego będzie skuteczny przy początkowym etapie rozpalania ogniska. Wiele osób ceni sobie również drzewa oraz krzewy owocowe, takie jak śliwy, wiśnie czy jabłonie. Po dokładnym wysuszeniu są one świetną podpałką, a ponadto wydzielają intensywny aromat, który nada potrawom niepowtarzalnego charakteru.
Jaki jest właściwy materiał na podpałkę?
Przyjęło się, że najlepszym sposobem na szybkie wzniecenie ogniska jest ułożenie stosu z wyschniętych i luźno rozmieszczonych szczap. Są to kawałki drewna uzyskiwane poprzez cięcie wzdłuż włókien. Zazwyczaj mają długość 20–30 cm. Należy je jednak dostosować do posiadanego paleniska ogrodowego – w sklepach, między innymi na stronie https://www.mediaexpert.pl/dom-i-ogrod/grille/paleniska-ogrodowe, dostępnych jest wiele modeli o zróżnicowanych wymiarach. Po spaleniu takich szczap uzupełnienie podpałki jest bardzo proste i nie powinno sprawiać kłopotów użytkownikom. Puste przestrzenie można z kolei wypełnić drobnymi i zalegającymi w ogrodzie gałęziami.
Sprawdzone metody przechowywania drewna
Za powszechną praktykę uznaje się składowanie drewna przy ścianach budynków. Warto pamiętać, aby odległość między elewacją a szczapami wynosiła przynajmniej 5 cm, tak aby w szczelinie zachodziła stała wymiana powietrza. Stosy powinny znaleźć się pod zadaszeniem w celu ograniczenia szkodliwego wpływu opadów. Należy układać je na belkach lub paletach, aby nie miały bezpośredniego kontaktu z wilgotnym gruntem. Na zimę materiał można zabezpieczyć folią, tak aby nie został przykryty przez pokłady śniegu. Jednocześnie lepiej zdecydować się na nasłonecznioną, południową stronę domu, która będzie sprzyjać suszeniu szczap.
Wielu właścicieli palenisk wyposaża się w regały tarasowe oraz drewutnie, czyli zadaszone konstrukcje do przechowywania szczap. Są to wygodne i estetyczne rozwiązania, które pozwolą na właściwe zaadaptowanie gospodarczej części ogrodu. Konstrukcje te mogą być wykonywane ze stali lub zaimpregnowanego drewna, dlatego charakteryzują się długą żywotnością oraz odpornością na działanie czynników zewnętrznych. Nic nie stoi na przeszkodzie, by drewno umieścić również pod murkiem lub we wnęce na tarasie. Ten sposób nada przestrzeni rustykalny klimat i urozmaici monotonny wygląd elewacji.
