Ulga prorodzinna, czyli popularna „ulga na dziecko” to nieoceniona pomoc dla mniej zamożnych podatników, którzy posiadają lub mają w planie posiadanie potomstwa. Jest to jeden z wielu pomysłów, które Państwo realizuje w nadziei na polepszenie niekorzystnej sytuacji demograficznej naszego kraju.
Społeczeństwa europejskie się starzeją i jest to nieuchronny proces, wynikający nie tylko z sytuacji materialnej czy bytowej europejczyków, ale przede wszystkim aktualnej mody na bycie singlem lub też posiadanie jedynaka lub maksymalnie dwójki dzieci. Ulga prorodzinna ma więc zachęcić niezdecydowanych lub bojących się o swoją sytuację finansową po narodzinach dziecka potencjalnych rodziców, do posiadania potomstwa.
O ulgę mogą starać się osoby, których roczny dochód nie przekroczył 56 tys. zł, w przypadku rodziców samotnie wychowujących dzieci, oraz 112 tys. zł, gdy para pozostaje w związku małżeńskim i rozlicza się razem. Przez dochód należy rozumieć sumę wszystkich dochodów, tj. opodatkowanych na zasadach ogólnych, liniowo, skalą podatkową oraz wyszczególnionych w formularzu PIT-38. Od tej kwoty należy następnie odjąć sumę zapłaconych składek ZUS. Dodatkowym ograniczeniem w uldze na dziecko jest fakt, iż mogą z niej skorzystać wyłącznie podatnicy, którzy rozliczają się z urzędem skarbowym na zasadach ogólnych, tzn. za pomocą deklaracji PIT-37 i PIT-36.
W przypadku, gdy posiadamy jedno dziecko, odliczymy 1112,04 zł rocznie, gdy dwójkę dzieci, kwota jest dwukrotnie wyższa – 2224,08 zł. Jeżeli zdecydujemy się na trzecie dziecko, dodatkowo dostaniemy 2000, 04 zł w ciągu roku czyli nasze odliczenie wyniesie ponad 4200 zł. Przy każdym następnym młodocianym kwota ta wynosi już 2700 zł rocznie. Zakładając, że mamy czwórkę pociech, jesteśmy w stanie odliczyć od podatku nawet prawie 7 tys. zł w ciągu roku. Nowością od 2014 roku jest rozwiązanie, które pozwala na odliczenie niewykorzystanej sumy ulgi na dziecko do wysokości sumy składek ZUS opłaconych przez rodziców. Oznacza to, że rodzice, którzy nie uzyskują tak dużych dochodów, by móc w pełni wykorzystać przysługujące im odliczenie za dzieci, dostają bonus w postaci możliwości odliczenia większej sumy od podatku, ale nie przekraczającej kwoty wpłat z tytułu składek ZUS.
Jak się okazuje, pewne ograniczenia obejmują również dzieci. W momencie, gdy dziecko (nawet małoletnie) wejdzie w związek małżeński, przekroczy wiek 25 lat, ukończy 18 lat i nie będzie kształciło się dalej lub gdy osiągnie dochód powyżej 3.089 zł, rodzicom nie będą przysługiwały na nie zniżki. Nie dotyczy to osób wychowujących dzieci, którym przyznano rentę socjalną lub dodatek pielęgnacyjny.
