Tag: Romuald Wicza-Pokojski
-
Co by się stało, gdyby literatura zniknęła?
Co by się stało, gdyby literatura zniknęła? Nagle. Cała – ta, która była, ta, która miała powstać. Nic. Żadnego powodu do czytania. Czujecie tę ulgę? Luksus widzenia świata bez konieczności zaglądania w czyjeś przemyślenia, fabuły, w życie zmyślonych bohaterów? Mało tego, znikają też wszystkie litery, znaki, ludzkość nic nie zapisuje. Nie notujecie, nie robicie list […]
-
Pochwała trudu
Nie wierzę w śmierć… na spektakl o takim tytule chciałbym wszystkich zaprosić w listopadzie do Miniatury. O sprawach życia i śmierci jest ten tekst autorstwa o. Wacława Oszajcy. Jednak dziś nie będzie o śmierci, ale o rzemiośle i nieodzownym jego elemencie, jakim jest trud. Ukrzyżowany Chrystus z bazyliki Mariackiej ma swoją legendę związaną z powstaniem tej […]
-
Kiedy spacerujemy together
Spacerują turyści od Bałtyku do Tatr. Pogoda średnio dopisuje. Idą. Ja też idę w ten lipcowy wieczór. Miarowe kroki, rytm, mantra. Dobry czas na wakacyjną refleksję. O barwach Artyści lubią rozprawiać o kolorach. Stają naprzeciw bieli, która jest niczym innym jak sumą wszystkich barw, i chcą wydobyć, wyrwać jedną z nich. Wyrwać bieli czerwień, zieleń, […]
-
LALKI
Za dnia widać było tylko nocy uśmiech”. Pierwsze zdanie powieści, której nie napiszę. Bo jak się rozpędzić po takim zdaniu? Może jakimś opisem pokoju. Spróbuję: „Za dnia widać było tylko nocy uśmiech, który odbijał się w telewizorze, a okno trzepotało sygnał s.o.s.” Teraz dodałbym bohatera. Tu tylko prosty komunikat, np. „on leżał”. Nie, dorzucę jeszcze […]
-
Teatr, którego nie ma
Do teatru chodzą dzieci i chodzą dorośli. A młodzież? Chodzi czy nie chodzi do teatru? Młodzi dorośli, czyli gimnazjaliści i licealiści, do dziś nie doczekali się teatru dla siebie. Dlaczego? Być może wiąże się to z systemem edukacji, który – „stety” lub niestety – powraca. Ośmioletnie szkoły podstawowe plus szkoły średnie tworzą wyraźny podział na […]