Przepisy prawa spadkowego nie przewidują szczególnej procedury przy dziedziczeniu nieruchomości. Odbywa się ono na zasadach ogólnych. Gdy spadkodawca nie sporządził testamentu, dziedziczą spadkodawcy ustawowi.
W skład masy spadkowej wchodzi nieruchomość, której spadkobierca był właścicielem lub wieczystym użytkownikiem bądź też przysługiwało mu spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. Na tej zasadzie można odziedziczyć mieszkanie, lokal użytkowy, budynek, działkę bądź udział w nich (gdy spadkobierców jest kilku).
Spółdzielcze prawo do lokalu
Spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego najczęściej przysługuje obojgu małżonkom. W przypadku śmierci jednego z nich, prawo przypadnie drugiemu małżonkowi, nawet wówczas, gdy nie jest on członkiem spółdzielni. Spółdzielcze prawo do lokalu nie wygasa. Wdowiec lub wdowa powinni w ciągu roku od śmierci współmałżonka złożyć w spółdzielni mieszkaniowej deklarację członkowską. Mają również prawo wystąpić z roszczeniem o przyjęcie ich w poczet członków spółdzielni.
Jeżeli w tym czasie deklaracja członkowska nie zostanie złożona, wówczas spółdzielnia powinna wyznaczyć dodatkowy termin, nie krótszy niż sześć miesięcy, na jej złożenie. Dopiero po bezskutecznym upływie tego dodatkowego terminu będzie mogła podjąć uchwałę o wygaśnięciu spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu. Taką uchwałę może podjąć niezależnie od tego, kto z członków rodziny zmarłego członka spółdzielni faktycznie korzysta z mieszkania. W takiej sytuacji spółdzielnia ma jednak prawo nie podjąć uchwały o wygaśnięciu lokatorskiego prawa do lokalu.
Gdyby jednak została podjęta uchwała, to z roszczeniem o przyjęcie w poczet członków spółdzielni i o ustanowienie lokatorskiego prawa do lokalu mogą wystąpić dzieci lub osoby bliskie byłym małżonkom. Spadkobiercy mają też prawo dziedziczyć wkład mieszkaniowy.
Aby zachować roszczenia, trzeba złożyć w ciągu roku deklarację członkowską oraz pisemne zapewnienie o gotowości do zawarcia umowy o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego. Gdyby z takimi roszczeniami wystąpiło kilku uprawnionych spadkobierców, wówczas spór między nimi rozstrzyga sąd w postępowaniu nieprocesowym. Uwzględni przy tym np., czy osoba uprawniona zamieszkiwała razem z byłymi małżonkami, z jednym z nich albo z byłym członkiem spółdzielni.
Gdyby zaś upłynął już termin wyznaczony przez spółdzielnię, a spadkobiercy jednak nie wystąpili do sądu, to wówczas wyboru osoby, z którą zostanie zawarta umowa o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, dokonuje spółdzielnia. Powinna ona jednak zawiadomić wówczas wszystkie osoby o wyznaczeniu takiego terminu na wystąpienie do sądu.
Spadkobiercy przed sądem
Aby odziedziczyć nieruchomość i zostać jej nowym właścicielem, nie wystarczy, że spadkodawca umrze. Trzeba dopełnić formalności związanych ze spadkiem przed sądem, zapłacić podatek spadkowy albo skorzystać ze zwolnienia z płacenia go, a następnie wpisać się do działu drugiego księgi wieczystej prowadzonej dla tej nieruchomości, jako właściciel.
Działkę, mieszkanie, budynek i wkład do spółdzielni mieszkaniowej (lokatorski i budowlany) można odziedziczyć z mocy ustawy lub na mocy testamentu. W pierwszej kolejności z ustawy do spadku powołane są dzieci spadkodawcy i jego małżonek. Dziedziczą w częściach równych. Jednakże część przypadająca na małżonka nie może być mniejsza niż jedna czwarta spadku. Gdyby dziecko spadkodawcy nie dożyło otwarcia spadku, to jego udział spadkowy przypada jego dzieciom w częściach równych Natomiast gdy spadkodawca nie pozostawił dzieci, to wówczas z mocy ustawy dziedziczy jego małżonek, rodzice i rodzeństwo. Małżonek musi wówczas otrzymać co najmniej połowę spadku. Gdyby spadkodawca nie pozostawił dzieci, rodziców i rodzeństwa, wówczas cały spadek z mocy ustawy przypada małżonkowi. W razie braku zstępnych i małżonka dziedziczą: rodzeństwo, zstępni rodzeństwa i rodzice. Rozwiedziony małżonek i małżonek pozostający w separacji nie dziedziczą.
W testamencie spadkodawca cały majątek może zapisać nie tylko najbliższym krewnym, lecz nawet osobom obcym. Zstępnym, małżonkowi oraz rodzicom, którzy dziedziczyliby po nim z mocy ustawy, a nie zostali wydziedziczeni w testamencie, przysługuje wówczas zachowek. Nawet jeśli do masy spadkowej wchodzi nieruchomość, to zachowek wypłacany jest w gotówce; z tytułu zachowku nie można otrzymać na przykład części nieruchomości.
Jeśli chcesz się dowiedzieć więcej o zachowku KLIKNIJ TUTAJ
Testamentu rozporządzającego nieruchomością nie trzeba sporządzić w żaden szczególny sposób. Można go nawet spisać ręcznie, opatrzyć datą i podpisać. Testament może również sporządzić notariusz. Spadkodawca może sporządzić testament również w ten sposób, że w obecności dwóch świadków oświadczy swoją wolę ustnie wobec wójta, burmistrza, prezydenta miasta, starosty, marszałka województwa, sekretarza powiatu albo gminy lub kierownika urzędu stanu cywilnego. Natomiast gdy istnieje obawa rychłej śmierci spadkodawcy albo jeżeli wskutek szczególnych okoliczności zachowanie zwykłej formy testamentu jest niemożliwe lub bardzo utrudnione, wówczas spadkodawca może oświadczyć ostatnią wolę ustnie przy jednoczesnej obecności co najmniej trzech świadków.
Korzystanie z mieszkania
Po śmierci spadkodawcy małżonek i inne bliskie osoby, które z nim mieszkały, mają prawo korzystać z mieszkania i urządzeń domowych przez trzy miesiące od otwarcia spadku na takich zasadach, jak do tej pory. Spadkodawca nie może ich, na przykład w testamencie, tego uprawnienia pozbawić albo je ograniczyć.
Spadkobierca spłaca długi
Spadkobierca spłaca długi, jakie ciążą na nieruchomości. Sposób, w jaki za nie odpowiada, zależy od tego, czy przyjął spadek wprost, czy z dobrodziejstwem inwentarza. Przyjęcie proste polega na przyjęciu spadku bez ograniczenia odpowiedzialności za długi. Natomiast z dobrodziejstwem inwentarza przyjmuje się spadek z ograniczeniem tej odpowiedzialności. Za zadłużenia spadkobierca nie odpowiada wówczas, gdy spadek odrzucił. Zostaje on wówczas wyłączony od dziedziczenia, tak jak gdyby nie dożył spadku. Oświadczenie w sprawie sposobu przyjęcia spadku lub odrzucenia go spadkobierca musi złożyć w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym dowiedział się o tytule swojego powołania. Jeżeli oświadczenie w tym terminie nie zostanie złożone, wówczas przyjmuje się, że spadek został przyjęty wprost.
