Kojarzony głównie z ruchomymi piaskami, Słowiński Park Narodowy kryje w sobie wiele tajemnic przyrody, które odkrywać można z różnych stron. Z energii tego miejsca można czerpać pełnymi garściami o każdej porze roku, co chętnie czynią zresztą przybywający turyści z Polski i nie tylko. Mimo to wciąż jest to obszar, na którym dominuje cisza, a w powietrzu, poza dobroczynnym dla zdrowia jodem, unosi się odprężająca aura.
Słowiński Park Narodowy obejmuje najbardziej wyjątkowy fragment polskiego wybrzeża Morza Bałtyckiego, z Mierzeją Łebską, Niziną Gardeńsko-Łebską, fragmentami moreny czołowej z ostatniego zlodowacenia oraz jeziora Łebsko, Gardno, Dołgie Wielkie i Dołgie Małe. Oprócz pasa mierzei z ruchomymi wydmami, Słowiński Park Narodowy charakteryzuje się lasami, bagnami, torfowiskami i łąkami, stanowiącymi siedlisko dzikiej natury, z okazami fauny i flory rzadko spotykanymi w innych zakątkach kraju. Wytyczono tu siedem ścieżek przyrodniczych o zróżnicowanych profilach.
Długa na 5,5 kilometra ścieżka „Światło Latarni” ma charakter przyrodniczo-kulturowy. Trasa rozpoczyna się w parkingu leśnym w Czołpinie i obejmuje szczyt najwyższej zalesionej wydmy w Parku oraz miejscową latarnię morską. Podczas wędrówki poznamy miejscowe bory – bażynowy, wrzoścowy i chrobotkowy – a także nauczymy się rozróżniać trzy rodzaje występujących tu sosen. Dowiemy się również co nieco o pasmmofitach – roślinach żyjących na podłożu piaszczystym – oraz o kidzinie, czyli roślinach wyrzucanych przez morze na brzeg. Na końcowym etapie ścieżki zdobędziemy informacje o żyjących w lesie zwierzętach, dotrzemy też do terenu byłej jednostki wojskowej w Czołpinie, gdzie czeka na nas woliera z bielikiem.
Ścieżka „Rowokół” o długości 5 kilometrów ma swój początek przy skwerze przed budynkiem Dyrekcji Słowińskiego Parku Narodowego. Idąc jej tropem dojdziemy „jałowcowym jarem” na szczyt otoczonej wieloma starosłowiańskimi legendami góry Rowokół. Po drodze poczujemy wszystkimi zmysłami, czym jest środowisko leśne, a także przekonamy się na własne oczy, czym się różni łęg od olsu. Po zdobyciu wzgórza można wejść na wieżę widokową i nasycić oczy pięknymi widokami.
Podobną długość, lecz nieco dłuższy przewidywany czas wędrówki (3–4 godziny) ma ścieżka „Gardnieńskie Lęgi”. Trasa zaczyna się od miejscowości Gardna Wielka przy południowo-wschodnim krańcu jeziora Gardno. Ścieżka ma charakter ornitologiczno-ekologiczny, jako że umożliwia podpatrywanie siedlisk rzadkich gatunków ptaków wodnych i błotnych. Swoje żerowiska i miejsca lęgowe mają tu takie gatunki, jak batalion, biegus, brodziec czy rybitwa.
Na obszarach ochrony ścisłej i czynnej w Obwodzie Ochronnym Kluki odnajdziemy ścieżkę „Klucki Las”, charakteryzującą się nieco dość wymagającym szlakiem, obejmującym tereny podmokłe. Jej początek znajduje się obok leśniczówki w Klukach. Długą na 5 kilometrów trasę pokonamy w 2,5 godziny, a po drodze zdobędziemy nową wiedzę o procesach ekologicznych zachodzących na torfowiskach z zanikającym drzewostanem. Zobaczymy również gęste szuwary trzcinowe nad jeziorem Łebsko i charakterystyczne zbiorowiska leśne w rezerwacie „Klukowe Buki”. Można również odnaleźć niezwykle rzadką w Polsce malinę moroszkę – roślinę zielną z rodziny różowatych.
Na dłuższą wędrówkę powinni przyszykować się ci, którzy obiorą sobie za cel długą na 13 kilometrów ścieżkę „Rąbka”. Trasa ta, łącząca wyjątkowe okazy przyrody z punktami widokowymi i reliktami z XX wieku, prowadzi przez obszary położone w Obwodzie Ochronnym Rąbka. Początek znajduje się przy ekspozycji historycznej z niemieckimi wyrzutniami rakiet z czasów II wojny światowej. Stamtąd trasa ścieżki biegnie w kierunku zachodnim do Wydmy Łąckiej, następnie skręca na północ – do plaży, ukazując różne oblicza tych obszarów, zarówno siedliska żyjących tu zwierząt, jak i okazy charakterystycznych dla wydm roślin i drzew. Z tablic edukacyjnych dowiemy się również, jak wyglądają wędrówki wydm i jakie niesie to konsekwencje dla tutejszej przyrody.
Niezwykle interesująca przyrodniczo ścieżka „Żarnowska” ma swój początek koło mostu na rzece Łebie w okolicy kaszubskiej osady Żarnowska, powstałej pod koniec XVIII wieku. Dziesięciokilometrowa trasa ma formę pętli i wiedzie głównie przez lasy bukowe, momentami przez grząskie tereny. Ze względu na długość i panujące warunki określana jest raczej jako wymagająca. Na szlaku znajdziemy 10 przystanków z chronionymi gatunkami roślin (m.in. efektowną paproć – długosza królewskiego), obszarami ochrony ścisłej czy czynną kopalnią torfu.
Ścieżka przyrodnicza „Rowy” to pętla o długości około 7 km, rozpoczynająca się przy filii Muzeum Przyrodniczego w miejscowości o tej samej nazwie. Na szlaku czekają na nas oznakowane punkty przystankowe, poświęcone wybranym gatunkom ptaków (derkacz, dzięcioł czarny, ohar) i roślin (olsza czarna, wrzosiec bagienny, widłak jałowcowy i turznica piaskowa). Najbardziej spektakularną ze stacji ścieżki jest pomost widokowy nad jeziorem Gardno, z którego można w ciszy wypatrywać ptactwa.
Słowiński Park Narodowy to prawdziwy cud natury i naprawdę warto odwiedzać go regularnie.
Więcej informacji znajdzie na stronie: https://pomorskie.travel/pl/-/slowinski-park-narodo-1
