Każdy wie, że ruch – zwłaszcza ten związany z wodą – ma terapeutyczny wpływ zarówno na dzieci, jak i osoby dorosłe. Rekreacja na basenie likwiduje stres, niweluje napięcie po całym dniu w pracy, a wspólne pływanie pogłębia więź między rodzicem a dzieckiem. Twoja pociecha może zacząć lekcje już od trzeciego miesiąca życia.
Zajęcia na basenie powinny być dostosowane do możliwości, umiejętności i wieku naszego dziecka. Niemowlęta (w wieku od 3 miesięcy do 1. roku życia) podczas zajęć oswoją się ze środowiskiem wodnym, będą nabywać umiejętności związane z poprawnym oddychaniem, a z czasem – nauczą się w bezpieczny sposób wchodzić do wody i utrzymywać się w niej w pozycji pionowej i poziomej. Rodzice podczas ćwiczeń w wodzie zdobędą wiedzę z zasad bezpiecznego poruszania się na terenie pływalni, co zniweluje ich poczucie strachu przed pierwszymi zajęciami na basenie.
Na dalszym etapie edukacji (1.–2. r.ż.) zajęcia uwzględniają także naukę bezpiecznego poruszania się dziecka na terenie pływalni. Jednocześnie trenerzy wykorzystują rożnego rodzaju techniki i metody rozwijania umiejętności małych pływaków, na przykład podczas zajęć uczą ich różnych piosenek czy wierszyków, a dla odważnych – tworzone są mini tory przeszkód.
W tym okresie rozwoju maluszka trenerzy uczą samodzielnego poruszania się w wodzie na plecach, brzuchu i w pionie, angażując głównie stopy – na ich poprawną pracę zwracana jest szczególna uwaga.
Dziecko 2–3-letnie, które systematycznie uczęszcza na basen, w dalszym ciągu jest uczone, jak w poprawny sposób powinno poruszać nogami, a jednocześnie poznaje elementy zdrowej rywalizacji, np. w formie mini zawodów pływackich, gier grupowych, wyciągania przedmiotów z dna basenu oraz nauki samodzielnego pływania (ok. 10 metrów).
Dzielny pływak to taki, który ma 3,5–4,5 roku i już uczy się pływać na grzbiecie, podczas zajęć chętnie bierze udział w rożnego rodzaju zawodach grupowych, nurkuje, skacze, potrafi pływać strzałką pod wodą, jednak cały czas pracuje nad poprawną pracą nóg.
Kiedy nauczyć dziecko pływać?
Naukę pływania najlepiej rozpocząć między 6. a 8. tygodniem życia dziecka, czyli wtedy, gdy jeszcze ma zakodowane odruchy z życia płodowego, np. nie boi się wody i nie otwiera ust po zanurzeniu. Niemowlę, które nie uczęszcza na basen, traci pierwotne odruchy, dlatego do wody trudniej jest przyzwyczaić dziecko roczne niż kilkumiesięczne. Im wcześniej zaczniemy oswajać nasze pociechy z wodą, tym szybciej będziemy mieć w domu mistrza olimpijskiego.
Ponadto taki rodzaj spędzania czasu wolnego korzystnie wpływa na zdrowie psychiczne i fizyczne dorosłych – mianowicie uczy nas opanowania, spokoju i szybkiego reagowania w momencie, kiedy widzimy, że nasze dziecko właśnie zachłysnęło się wodą. Ćwiczenia na basenie wpływają korzystnie na nasz kręgosłup, zmniejszają bóle oraz profilują naszą sylwetkę. Z zajęć korzysta i dziecko, i jego rodzic.
Należy również pamiętać, że nad bezpieczeństwem dzieci podczas zajęć w basenie czuwają instruktorzy pływania oraz ratownicy. Są oni przygotowani do udzielenia natychmiastowej pomocy, w razie gdy nasze dziecko zachłyśnie się wodą.
Przygotowanie do pływania w domu
Rodzice, którzy nie chcą, aby ich dziecko bało się zajęć na basenie, powinni oswajać je z wodą w warunkach domowych. Jak można to zrobić? Przyzwyczajać dziecko do delikatnego polewania wodą i lekkiego zanurzania główki. Jeżeli takie czynności będą systematycznie wykonywane przez rodzica, to maluch bardzo szybko zaakceptuje i polubi zajęcia na basenie.
Ćwiczenia w wodzie – korzyści
Jedną z korzyści, jaką daje kontakt z wodą starszym dzieciom (głównie chodzi o dzieci w wieku szkolnym), jest poznanie siebie i swoich możliwości. Nauka pływania podnosi samoocenę i wiarę w siebie, uczy samodzielności, poprawia koordynację ruchową oraz zmniejsza poczucie lęku. Dziecko staje się bardziej odważne, szybciej podejmuje decyzje oraz wzmacnia swoją odporność na różnego rodzaju infekcje. Ćwiczenia na basenie stanowią doskonałą gimnastykę dla mięśni i stawów, wspomagają proces rehabilitacyjny dla dzieci z asymetriami oraz z podwyższonym napięciem mięśniowym, relaksują i uspokajają dziecko.
Hydroterapia
Mózgowe Porażenie Dziecięce to jedno z zaburzeń, w którym jest wykorzystywana terapia wodna. W tym wypadku woda pomaga w utrzymaniu odpowiedniej masy ciała i stanowi profilaktykę przeciwodleżynową. Hydroterapia stosowana jest u dzieci z upośledzeniem umysłowym jako forma socjalizacji, a także wykorzystywana jest jako jeden z elementów walki z nadwagą. Kontakt z wodą powinien być stosowany również w terapii dzieci z ADHD. Ćwiczenia na pływalni – stosowane w dystrofii mięśniowej – wzmacniają mięśnie i dbają o to, aby utrzymać odpowiednią masę ciała. Również w reumatoidalnym zapaleniu stawów hydroterapia pozwala zachować ruchomość w stawach oraz zwiększa zakres ruchów.
Podsumowując, pływanie pozytywnie oddziałuje na samopoczucie psychiczne, fizyczne i wspomaga proces socjalizacji. Jeżeli pragniesz, aby Twoje dziecko prawidłowo się rozwijało, było pewne siebie, miało adekwatną samoocenę, nawiązywało poprawne relacje społeczne, a przy tym świetnie się bawiło – nic prostszego! Zapisz je do szkółki pływackiej, a zobaczysz, jak krok po kroku będzie stawało się samodzielne i pewne swoich możliwości.
Tekst: Ewa Guzowska
Pedagog i terapeuta uzależnień z Centrum Zdrowia Dziecka Pegaz w Gdańsku. Ukończyła pedagogikę opiekuńczo-wychowawczą na Akademii Pedagogicznej w Krakowie. W trakcie studiów doktoranckich na Uniwersytecie Gdańskim, na Wydziale Nauk Społecznych. Wykładowczyni zajęć z diagnozy pedagogicznej, diagnostyki pedagogicznej, dojrzałości szkolnej.
Źródło: http://www.akademiaruchu.eu
