Zwolnienie z pracy to nieprzyjemne i bardzo stresujące zdarzenie. Boimy się wtedy o przyszłość i martwimy, że nie znajdziemy nowej posady. Jak zapobiegać obniżeniu poczucia własnej wartości i lękowi związanemu z utratą pracy? O tym poniżej.
Dlaczego mnie zwolnili? Karuzela myśli
Osoba tracąca pracę często zastanawia się, co zrobiła nie tak, martwi się o swoją przyszłość zawodową i rodzinną. Pracodawca nie zawsze podaje faktyczne przyczyny rozwiązania umowy: jeżeli byłaby nią np. restrukturyzacja lub zła sytuacja finansowa firmy, przykrość może być nieco złagodzona. Co jednak, jeśli ma się wrażenie, że szef zwalnia nas bez żadnego wyraźnego powodu, tylko ze względu na to, kim jesteśmy?
W pracowniku może pojawić się wówczas zwątpienie we własną wartość zawodową, a nawet wartość jako osoby (jeżeli mnie zwalniają, znaczy to, że do niczego się nie nadaję i nikt mnie nie ceni). Jest to niebezpieczne zjawisko, mogące powodować zwiększone trudności w znalezieniu nowej pracy. Oprócz luki w CV i kłopotliwych odpowiedzi na pytanie o przyczyny zakończenia współpracy z poprzednią firmą pojawia się kolejna trudność: brak wiary we własne możliwości i strach przed kolejnym zwolnieniem, mogący przekształcić się w negatywną wersję tzw. myślenia życzeniowego.
Zwolnili mnie z pracy: co robić?
Wiele osób po utracie pracy szuka pomocy wśród bliskich i znajomych lub zasiada przed komputerem, szukając wskazówek w internecie. Na forum o pracy https://www.gowork.pl/forum można znaleźć wiele wątków osób zaniepokojonych o swoją przyszłość i pytających o radę innych internautów. Jest to słuszne działanie, ponieważ w ten sposób szybko przekonamy się, że nie jesteśmy jedynymi osobami w takiej sytuacji: inni mogą udzielić nam cennych rad i służyć wsparciem.
Co jeszcze zrobić, aby uniknąć negatywnej karuzeli myśli po zwolnieniu z pracy? Warto przede wszystkim spróbować spojrzeć na całą sytuację obiektywnie i poszukać jej pozytywnych stron.
Straciła/eś pracę? Nie odbieraj tego osobiście
Im dłużej pracujemy w danej firmie, tym bardziej angażujemy się w jej funkcjonowanie i nawiązujemy więzi (często także prywatne) ze współpracownikami. Jest to całkowicie naturalne i jak najbardziej wskazane, zawsze należy jednak pamiętać, że to „tylko praca”, aby uniknąć przykrych rozczarowań w przyszłości.
Koledzy z zespołu i przełożony mogą być dla nas mili i cenić współpracę z nami, jednak jeśli sytuacja finansowa firmy się zmieni lub okaże się, że w przedsiębiorstwie potrzebna jest osoba o innego rodzaju kwalifikacjach lub np. większym doświadczeniu, wszelkie prywatne sympatie lub antypatie czy zwykła ludzka solidarność schodzą na dalszy plan.
Nie warto się o to złościć: tak funkcjonuje biznes, a faktu, że nasza umowa o pracę nie została przedłużona, nie należy odbierać osobiście. To nie my jako osoba tu zawiniliśmy, ale powstała sytuacja. Oczywiście w praktyce uniknięcie emocji takich jak smutek, żal i lęk o przyszłość jest bardzo trudne, warto jednak podjąć wysiłek zmierzający do ich zredukowania, gdyż obwinianie współpracowników lub szefa niczego nie zmieni, a może mocno zepsuć nam samopoczucie i utrudnić odejście.
Najczęstsze przyczyny utraty pracy — lista
Szef zwalnia Cię, ale nie podaje przyczyny? Nie martw się, że coś jest z Tobą nie tak. Najprawdopodobniej chodzi o jedną z wymienionych sytuacji:
⦁ kwestie finansowe powodują, że dłuższe zatrudnianie Ciebie nie jest możliwe;
⦁ kończy Ci się umowa na czas określony i musiałbyś już otrzymać kontrakt bezterminowy, a pracodawca ze względów czysto praktycznych boi Ci się go wręczyć (tu znów chodzi zwykle o finanse, zgodnie z zasadą: kiedy nie wiadomo, o co chodzi, chodzi o pieniądze);
⦁ pracodawca dostał propozycję zatrudnienia dużo bardziej wykwalifikowanej osoby na Twoje miejsce (nie ma co się o to złościć. Możesz potraktować to jako sygnał, że warto pójść na nowe szkolenie lub poćwiczyć swoje umiejętności przed rozpoczęciem szukania nowej pracy. Uwierz, że w 99% to nic osobistego);
⦁ kwestie kompetencji miękkich, tzn. pracodawca szuka np. osoby bardzo cierpliwej i miłej nawet dla trudnych klientów czy współpracowników, a Ty wykazujesz się bardzo zdecydowanym i silnym charakterem. To nic złego! Nie znaczy to, że koniecznie musisz się zmienić. Wystarczy poszukać miejsca, gdzie te właśnie cechy, które masz, okażą się cenne. A jeśli nawet okaże się, że warto popracować nad jedną czy drugą kompetencją, znowu – jest to dobra motywacja do rozwoju i zmiany na lepsze. Spróbuj się tym cieszyć.
Nie oszukujmy się: zwolnienie z pracy nie jest przyjemnym przeżyciem i we większości przypadków musi wiązać się ze smutkiem i stresem. Tak już działa ludzka psychika. Odpowiednie nastawienie może jednak sprawić, że przejdziemy przez ten proces dużo łagodniej, a konsekwencje nie okażą się tak dotkliwie; porażka może nawet zostać przekuta w sukces.
