Czy wiesz, że są tkaniny, które odznaczają się zdolnością do utrzymania czystości i unikania plam? Jest to fascynujące, ale zarazem interesujące – jak to możliwe? W tym artykule pokażemy Ci, jak to się dzieje, że niektóre tkaniny się nie brudzą.
Struktura tkaniny nieprzyjazna plamom
Pierwszym kluczowym czynnikiem wpływającym na zdolność tkaniny do pozostawania czystą jest jej struktura. Włókna tkanin, a szczególnie bawełna, len czy nawet jedwab mogą mieć mikroskopijne wgniecenia i nierówności, które sprzyjają zatrzymywaniu cząstek brudu. To jednak nie naturalne materiały cieszą się dużą odpornością na zabrudzenia. W praktyce jest zupełnie inaczej. Zobacz, które tkaniny obiciowe niebrudzące cieszą się największą odpornością na zabrudzenia:
Tkaniny najbardziej odporne na brud
Tkaniny, które mają taką strukturę, że są mniej podatne na zabrudzenia, to przede wszystkim te o gładkich i jednolitych włóknach, na przykład:
- Nylon – tkaniny nylonowe charakteryzują się gładkimi włóknami, które nie łapią brudu tak łatwo jak bardziej chropowate materiały. Nylon jest także odporny na wilgoć.
- Mikrofibra – ma ona bardzo drobne włókna, które tworzą gładką i gęstą powierzchnię. Dzięki temu jest skuteczna w zbieraniu kurzu i zabrudzeń.
- Poliester – on również ma gładkie włókna, co sprawia, że jest odporny na przywieranie brudu.
Zabezpieczenie tkaniny przed brudem
Jeśli chcesz, aby dany materiał nie pochłaniał brudu i był odporny na różne plamy, to nie musisz zadbać o właściwe zabezpieczenie, na przykład impregnat przeznaczony do danego rodzaju materiału. Możesz postawić na łatwo dostępne możliwości, czyli płyny i preparaty dostępne w sklepach meblowych lub zaawansowane rozwiązania, a w tym:
Technologie hydrofobowe
Tkaniny, które nie zatrzymują wilgoci, są bardziej odporne na zabrudzenia, dlatego też często stosuje się na tkaninach specjalne powłoki hydrofobowe, które sprawiają, że krople wody i substancje płynne nie wnikają w strukturę włókien, lecz spływają po ich powierzchni.
Mikrostruktura nanocząsteczek
Nanotechnologia odegrała znaczącą rolę w rozwoju tkanin odpornych na zabrudzenia. Poprzez nanoskalowe cząsteczki, na przykład nanosrebro czy nanocząsteczki krzemionki, można zmienić właściwości powierzchni tkaniny. Te mikroskopijne cząstki są niczym bariera, która utrudnia przedostanie się cząstek brudu do tkaniny.
