Nadmierna potliwość to problem nie tylko natury fizjologicznej, ale także psychologicznej, gdyż zaniża samoocenę i poczucie własnej wartości, wywołuje uczucie ciągłego skrępowania i strach przed nieprzyjemnościami związanymi ze zbyt intensywną pracą gruczołów potowych.
Przede wszystkim należy podkreślić, iż pocenie się jest stałym procesem naszego organizmu i jest swoistym mechanizmem termoregulacyjnym, kiedy to ciało pozbywa się nadmiaru ciepła. Z potem także usuwane są zbędne produkty przemiany materii. Uwarunkowane naturalnie, zwiększone wydzielanie potu może nastąpić pod wpływem działania bodźca cieplnego np. wzrost temperatury otoczenia, bodźca emocjonalnego np. stres oraz w trakcie wysiłku fizycznego. Nikogo nie dziwi, że w tropikalnym klimacie, czy podczas intensywnego biegu pocimy się bardziej. Wtedy wystarczy zaopatrzyć się w dobry antyperspirant jak na przykład dezodorant Garnier Neo i skutki pocenia się zostaną zminimalizowane. Problem zaczyna się jednak, kiedy nadmierna potliwość utrudnia nam codzienne życie i kontakty towarzyskie.
Czym jest pot?
Pot jest wydzieliną gruczołów potowych, a składa się w około 98 % z wody. Reszta składników to sól, tłuszcze, kwas moczowy, mocznik, amoniak, kwas mlekowy i związki mineralne.
Istnieją dwa rodzaje gruczołów potowych:
-
Gruczoły potowe apokrynowe – mieszczą się pod pachami, w okolicach narządów płciowych, odbytu, wokół brodawek sutkowych, mają ujście w kanale włosowym zlokalizowanego w tych miejscach owłosienia. Rozpoczynają wzmożoną pracę w okresie dojrzewania. Wydzielany z nich pot ma specyficzny zapach.
-
Gruczoły potowe ekrynowe – rozmieszczone równomiernie na całej powierzchni ciała i mają ujście w naskórku. Wydzielany przez nie pot jest zwykle bezwonny.
Nadmierna potliwość – jak ją rozpoznać?
W medycynie nie istnieją sztywne ramy, które decydują o tym czy zwiększone wydzielanie potu to jeszcze potliwość fizjologiczna, czy już nadmierna potliwość. Jeżeli jednak osoba zaobserwuje u siebie, bez uzasadnionego powodu powstawanie dużych, mokrych plam na ubraniach (na plecach, pod pachami – mimo używania dezodorantu np. Garnier Neo Antyperspirant) zawilgocenie skarpetek i butów, powstawanie ostrego, nieprzyjemnego zapachu, bądź mokre i lepkie dłonie – z dużą pewnością jest to zjawisko nadmiernej potliwości.
Wyróżnia się dwa rodzaje nadmiernej potliwości:
-
Pierwotna (miejscowa) – cierpiącym na tę przypadłość pocą się określone partie ciała, a są to pachy, pachwiny, dłonie, stopy, a także twarz i skóra głowy. Ma podłoże rodzinne, zwykle występuje u któregoś z rodziców lub u innych członków rodziny. Wielu ekspertów wiąże ją z zaburzeniami pracy systemu nerwowego. Dysfunkcja polega na wysyłaniu przez mózg sygnałów do gruczołów potowych w sytuacjach, w których nie ma wskazań do obniżania temperatury ciała.
-
Wtórna (uogólniona) – jest ściśle powiązana ze stanem chorobowym organizmu. Często dochodzi do nadmiernego pocenia się w nocy.
Choroby, które mogą wywołać nadmierne wydzielanie potu to:
Ø Infekcje związane z gorączką
Ø Hipoglikemia – spadek poziomu cukru we krwi
Ø Zaburzenia pracy tarczycy
Ø Menopauza
Ø Reumatoidalne zapalenie stawów
Ø Alkoholizm
Ø Nowotwory
Ø Choroby układu sercowo-naczyniowego
Ø Choroba Parkinsona
Należy też zwrócić uwagę na zbyt intensywny zapach potu. Jeżeli pot ma zapach amoniaku można podejrzewać nieprawidłową pracę nerek. Zapach acetonu wydzieliny potnej może być oznaką zachorowania na cukrzycę. Z kolei zapach mysi potu to prawdopodobieństwo fenyloketonurii, bardzo groźnej choroby metabolicznej, o podłożu genetycznym, która wiąże się z zaburzoną przemianą aminokwasu o nazwie fenyloalanina, czego konsekwencją jest nieodwracalne uszkodzenie mózgu. Rybi zapach potu wywoływany jest przez trimetloaminurię, również chorobę metaboliczną związaną z brakiem enzymu, który w zdrowym organizmie umożliwia przekształcenie trimetyloaminy w tlenek trimetyloaminy.
Jak sobie radzić z problemem nadmiernej potliwości?
-
Higiena osobista - brzmi to jak banał, ale na pewno należy z dużą uwagą przestrzegać wszelkich jej zasad. Bardzo dokładny prysznic z użyciem środków myjących to podstawa codziennej pielęgnacji. Warto zadbać o staranne umycie tych miejsc na ciele, w których zlokalizowane są gruczoły potowe apokrynowe, czyli okolice narządów płciowych, odbyt, pachy, okolice brodawek sutkowych.
-
Dobry antyperspirant jest koniecznością, gdyż zniweluje przykry zapach potu. Zawiera on substancje odkażające, które działają na bakterie odpowiedzialne za rozkład potu, a co za tym idzie wydzielanie nieprzyjemnego zapachu. Antyperspirant częściowo i odwracalnie zablokuje przewody gruczołów potowych zmniejszając tym samym ilość wydzielanego potu. Warto pamiętać, że skóra pod pachami jest bardzo delikatna, więc preparat nie powinien powodować podrażnień i zaczerwienień. Dobrze się tu sprawdzi Garnier Neo Antyperspirant, który przeznaczony jest do skóry wrażliwej, zapewni ochronę przed niemiłym zapachem potu, a jednocześnie zredukuje podrażnienia pod pachami wywołane na przykład goleniem.
-
Zabiegi w gabinecie medycyny estetycznej mogą wspomóc walkę z problemem. Iniekcja toksyny botulinowej częściowo zahamuje pracę gruczołów potowych, zaś jonoforeza polecana jest w przypadku nadmiernej potliwości dłoni i stóp.
4. Odpowiednia dieta może zmniejszyć potliwość. Należy z pewnością ograniczyć używanie ostrych przypraw, unikać mocnej kawy, herbaty oraz alkoholu. Ważna jest higiena życia, relaks, odpoczynek oraz unikanie sytuacji stresowych.
[kk-star-ratings align="left" reference="auto" valign="bottom"]
