Ulica Marynarki Polskiej jest jedną z najdłuższych arterii północnej części Gdańska. To część drogi krajowej nr 91, wiodącej od gdańskiego portu na południe Europy. Dla tysięcy gdańszczan, mieszkańców Letnicy i Nowego Portu, jest ona jednak przede wszystkim najprostszą drogą do centrum miasta.
Pierwsze zalążki nabrzeży Nowego Portu powstawały już w XVIII wieku. Zanim zyskał on jednak na znaczeniu, upłynęło wiele lat. Można przypuszczać, że historia ulicy Marynarki Polskiej (Paul-Beneke-Weg) sięga początków XX wieku. Początkowo skromny trakt łączył Nowy Port, dynamicznie rozwijającą się wówczas dzielnicę, zwłaszcza po I wojnie światowej, z okolicami centrum. Jednak przełomowy dla dziejów arterii był 1929 rok. Wtedy to ulica zyskała nową nawierzchnię i charakterystyczne dwie jezdnie, a przede wszystkim – nową, dwutorową linię tramwajową. Tramwaje, które kiedyś kursowały wzdłuż ulicy Wiślnej, stały się odtąd stałym elementem pejzażu Letnicy i Nowego Portu. I tak pozostało do dzisiaj.
W czasie II wojny światowej ulica pełniła ważną funkcję komunikacyjną, łącząc port z miastem. Od 1943 roku mieścił się tutaj również obóz jeniecki, Gemeinschaftslager Schichau Lager. Jeńcy różnych narodowości (m.in. Polacy i Rosjanie) z tego obozu pracowali w charakterze robotników przymusowych w ówczesnej Stoczni Schichaua.
Po zakończeniu II wojny światowej gdański port mozolnie dźwigał się ze zniszczeń wojennych. Zdawano sobie wówczas sprawę ze znaczenia gospodarki morskiej – zarówno ekonomicznego, jak i propagandowego. W powojennych realiach ulica Marynarki Polskiej znów staje się nerwem łączącym port z centrum Gdańska. Zaczyna na niej przybywać ciężarówek zmierzających do portu i wracających z ładunkami. Co ciekawe, w późniejszych latach właśnie wzdłuż tej ulicy powstanie jedna z pierwszych ścieżek rowerowych w Gdańsku. Ciekawostką jest również fakt, że mimo sporej długości (prawie 5 km), zlokalizowano przy niej niewiele budynków mieszkalnych, głównie w początkowym jej biegu (Marynarki Polskiej 1–24) i za skrzyżowaniem z ulicą Reja w kierunku Węzła Kliniczna. Ulica Marynarki Polskiej, łącząc Nowy Port i centrum, przecina głównie przemysłowe tereny Letnicy.
Po ostatecznej likwidacji połączeń SKM do Nowego Portu (2005 r.), ulica Marynarki Polskiej stała się podstawową trasą dojazdową dla mieszkańców tej dzielnicy. Początek XXI wieku to nasilenie ruchu ciężkich TIR-ów w stronę gdańskiego portu i, niestety, postępująca dewastacja nawierzchni tej arterii. Przełomowa okazała się dla ulicy, a w szerszym kontekście: dla całego miasta, decyzja o przyznaniu Polsce organizacji finałów EURO 2012 w piłce nożnej. Przed mistrzostwami zrewitalizowano niemal całą Letnicę, która miała graniczyć z przyszłą areną piłkarską. Zasłużonego remontu doczekała się również nawierzchnia ulicy Marynarki Polskiej. Obecnie ulica ta jest często jest wymieniana w kontekście budowy węzła, który będzie jednym spośród zadań Trasy Słowackiego. Ta gigantyczna inwestycja, wraz z tunelem pod Martwą Wisłą, ma usprawnić ruch kołowy do gdańskiego portu, pozwoli bowiem kierowcom zmierzającym z południa kraju dojechać bezpośrednio do celu, z ominięciem centrum Gdańska. W ciągu ulicy Marynarki Polskiej powstaje jedno z największych skrzyżowań z ruchem okrężnym w naszej części Europy (o średnicy 130 m). Węzeł Marynarki Polskiej będzie miał dziewięć wlotów i trzy poziomy. W górnej części węzła będą jeździć tramwaje i samochody. Przejścia dla pieszych i sam tunel zostaną zlokalizowane na dolnych poziomach. Przejazd tunelem będzie możliwy prawdopodobnie w połowie 2015 roku, po zakończeniu odbiorów technicznych. Tym samym rozpocznie się nowa era dla ulicy Marynarki Polskiej i pobliskich dzielnic.
