Kolba stożkowa inaczej to kolba Erlenmeyerka, lecz potocznie nazywana erlenmajerka. Charakteryzują się one dużym zakresem zastosowań, gdyż można za ich pomocą przeprowadzić wiele procesów laboratoryjnych czy też doświadczeń chemicznych. Kolby stożkowe wykonane są ze szkła, które wykazuje żaroodporność bądź z tworzywa sztucznego odpornego chemicznie. Specyficzna budowa czyli skośne boki i wąska szyjka pozwala na mieszanie bez ryzyka rozlania substancji chemicznej. Dzięki swojej specyficznej budowie znalazła zastosowanie podczas miareczkowania, również idealnie nadaje się do podgrzewania cieczy. Ponadto dzięki temu, że gorąca para skrapla się w górnej części naczynia, zmniejsza w dużym stopniu utratę stosowanego rozpuszczalnika, co z kolei wpływa na koszty prowadzenia procesów chemicznych.
Dodatkowo sprawdza się przy procesie rekrystalizacji. Umieszczoną próbkę w naczynku do oczyszczenie ogrzewa się do wrzenia oraz dodaje się odpowiednią ilość rozpuszczalnika do całkowitego rozpuszczenia substancji. Kolba odbiorcza, która posiada niewielkie ilości rozpuszczalnika jest ogrzewana do wrzenia. Ten gorący roztwór przesądzamy przez karbowaną bibułkę filtracyjną do kolby odbiorczej. W trakcie powstające gorące opary wrzącego rozpuszczalnika utrzymują ciepło w lejku filtra, co zapobiega przedwczesnemu procesowi krystalizacji.
Erlenmajerki znalazły także zastosowanie w mikrobiologii do przygotowywania kultur bakteryjnych podczas ich hodowli. Naczynia laboratoryjne stosowane do tego typu procesów (hodowli komórek) muszą być sterylizowane przed wykonaniem procesów.
Istnieją dwa rodzaje kolb stożkowych:
– kolba ze szlifem
– kolba bez szlifu.
Szlifowane kolby stożkowe stosowane są do przyłączenia do oprzyrządowania podczas pracy w laboratorium. Przymocowanie przy użyciu szlifu jest niezbyt trwałym sposobem, lecz jednak szczelnym rozwiązaniem podczas pracy w laboratorium. Korek do zamykania erlenmajerek może być wykonany ze szkła oraz gumy lub innego tworzywa np. PTFE. Korki szklane wykazują większą szczelność w porównaniu z korkami gumowymi.
Kolby stożkowe podobnie jak zlewki nie służą do wykonywania precyzyjnych pomiarów objętościowych. Ich skala objętościowa znajdująca się na naczynku jest przybliżona ( z dokładnością ok. 5%), dlatego stanowią tylko orientacyjny pomiar.
Kolby bez szlifu są tańszym rozwiązaniem, natomiast nie można ich przyłączyć do specjalnej aparatury i przede wszystkim szczelnie zamknąć. W dodatku powinno się pamiętać, że nie można ich ogrzewać bezpośrednio płomieniem, ani stosować do pracy pod próżnią.
Należy pamiętać, że tego rodzaju naczynia laboratoryjne nie są stosowane do prowadzenia jakichkolwiek syntez, destylacji czy również do ogrzewania pod chłodnicą zwrotną.
Dzięki naturze kolb stożkowych jest to uniwersalny sprzęt laboratoryjny, który zawarty jest i niezbędny w podstawowym wyposażeniu każdego specjalistycznego laboratorium.
